مطالعه اثرات پودر بامیه (abelmoscus esculentus) بر هیستولوژی بافت کبد و شاخص های بیوشیمیایی سرم موش صحرایی دیابتی hfd/stz

مقدمه: دیابت نوع 2، نوعی بیماری متابولیکی است  که با هیپرگلیسمی، هیپرلیپیدمی و اختلال عملکرد کبد مرتبط می باشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی اثرات محافظتی پودر بامیه بر روی آسیب کبدی در موش های دیابتی نوع 2 (hfd/stz) است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی ماده با نژاد ویستار و با میانگین وزنی (g 220-200) به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: 1) گروه کنترل: موش هایی که با غذای استاندارد تغذیه شدند، 2) موش های سالمی که به مدت 4 هفته پودر بامیه (mg/kg200) دریافت کردند، 3) گروه دیابتی(hfd/stz): موش هایی که با رژیم چربی بالا (60%) به مدت 4 هفته تغذیه شدند و سپس به آن ها دوز پایینی از استرپتوزوتوسین (mg/kg35) تزریق شد، 4) موش های دیابتی که به مدت 4 هفته پودر بامیه (mg/kg200) دریافت کردند، 5): موش های دیابتی که به مدت 4 هفته متفورمین (mg/kg200) دریافت کردند. در انتهای آزمایش پارامترهای بیوشیمیایی در سرم اندازه گیری شدند. نمونه های کبد برداشته شدند و برش های 6-5 میکرومتری تهیه و با h&e; و سودان بلک رنگ آمیزی شد. نتایج: نتایج نشان داد که همه پارامترهای بیوشیمیایی به جز hdl-c و انسولین سرم، در موش های دیابتی hfd/stz افزایش یافتند در حالی که در گروه تیمار شده با پودر بامیه، در مقایسه با گروه دیابتی کم شده بودند (05/0p<). تغییرات ساختاری کبد در گروه های دیابتی تیمار شده با پودر بامیه و متفورمین بهبود یافته بود. نتیجه گیری: یافته های ما اثرات ضد هیپرگلیسمی و هیپولیپیدمیک پودر بامیه را تائید کرد؛ بنابراین به نظر می رسد نقش مهمی در مدیریت دیابت نوع 2 داشته باشد.